Borneo regenwoud

Tweede dag in Borneo worden we opgepikt door Gert. Hij is een Belg uit Hoogstraten die al 16 jaar in Maleisië woont. Afgelopen twee jaar is hun lodge gesloten geweest door corona maar sinds maart zijn ze terug open. 

Zoals jullie al weten, kijk ik helemaal niet uit naar dit stukje van de reis ivm panische angst voor grote harige spinnen en die zitten hier wel wat. 

Om 12u40 staat Gert in Sepilok voor de lodge. We moeten een rit van ruim 2 uur doen naar een piepklein dorpje aan de rand van het regenwoud. Ik geef aan dat ik bang ben voor spinnen en de reactie is niet die ik hoopte. Geen: oh die zitten hier niet dus het zweet breekt me al uit. 

Eenmaal aan de lodge moeten we een levensgevaarlijke trap nemen van 600 treden die een hoogte van 100 meter overbrugt. De trap is uit hout maar doordat de lodge twee jaar heeft stilgestaan en niet onderhouden is, is hij op meerdere plekken weggevreten door de termieten. Ik ga dood op deze trap en besef dat ik die twee keer per dag moer doen ivm de avond boottocht. Na 4 keer puffen en toch een astma-aanval ben ik boven.

Kamers zijn super netjes. Geen airco maar een fan. Zo'n grote ventilator aan het plafond. Eerst gaan we eten. Je gelooft het of niet maar spaghetti bolognese. Midden in het regenwoud. Hierna kunnen we even rusten in de kamers. Ik besluit om niet mee te gaan op nachttocht op de rivier. Niet voor de rivier maar die klote trap en je moet in het pikdonker terug omhoog. 

Dat trek ik niet. Marcel en ik hebben afgesproken dat ik enkel doe waar ik me goed bij voel. De kinderen en Marcel vertrekken met ponch's en hoofdlampjes naar beneden. Ik probeer wat te relaxen in onze kamer met een boek.

Twee en half uur later komen ze kletsnat terug. Het heeft namelijk flink geregend. Daardoor hebben ze nauwelijks dieren gezien. Een paar neusapen en wat makaken. Oh ja en een hornbill vogel, trekt wat op een koekatoe. Eenmaal terug springt iedereen onder de douche om op te frissen en is het diner. Nasi met een indische curry bij en watermeloen als toetje. Mijn uitgehongerde hyena's vliegen er op. Mijn eetlust is nog zoek door de angst. (Ja ik weet het ik ben een zware angsthaas). 

Na een dranke gaan we naar onze kamers, lezen wat en gaan slapen. Het koelt heel hard af en met die fan aan het plafond is het zelfs koud. Marcel slaapt met een t-shirt en een truitje. Ik heb het ok. Telkens ik in slaap val word ik of van Marcel wakker met zijn gewroet of van een eng geluid. U begrijpt het al, van slapen is niet veel gekomen. 

​