Grand Canyon, een droom.

Als er 1 plek op aarde is die ik op mijn bucket list heb staan dan is het wel de Grand Canyon. Desondanks hoogtevrees en een hoge dosis angsthaas wil ik deze plek al sinds kleins af aan zien.

We vertrekken vrij vroeg van Campe Verde naar de canyon. Een mooie tocht langs bossen, dieren etc. Wel erg kronkelig dus voor alle veiligheid een zakje klaargelegd voor Tijn. Ik kan je garanderen dat die geur niet leuk is in een camper dus better safe than sorry.

We komen tegen de middag aan en worden onthaald door een echte ranger.  We hebben eerst een kampeerplek voor 1 dag en morgen krijgen we een nieuwe plek voor 3 dagen. De Canyon is een dorp met een eigen bussysteem, supermarkt, postkantoor etc. We nemen de gratis bus richting het Visitorscentrum vragen daar wat uitleg en lopen dan naar het Matterpoint uitkijkpunt.

O My God. Tranen in de ogen als ik deze ongelooflijke plek zie. Zelfs onze jongste is stil en dat komt niet vaak voor. We wandelen een heel stuk langs de rand en nemen daarna de bus terug naar de supermarkt doen onze inkopen en lopen naar de kampeerplek.

Nadat Marcel een vuurtje heeft gemaakt maken we een heerlijke BBQ zoals het hoort en de kinderen kunnen eindelijk eens smores maken op het kampvuur. Een heerlijke dag.

Dag 2:

We besluiten een korte hike te maken van ca 2 uur met een daling 2,9 meter in de canyon en een hoogteverschil van 265 m. We hebben alles goed gelezen, zijn voorbereid door nootjes mee te nemen, gedroogd vlees, water met speciale tabletten, een rol wc-papier (you never know). We hebben ons ingesmeerd, petje op en alles bij.

We nemen de oranje bus richting kaibab trial en vertrekken naar beneden. Dalen gaat vlot, binnen een half uurtje zijn we beneden aan het Ooh-aah point. Mooi plekje met mooi zicht over de rivier en de Canyon. Maar nu terug omhoog. Jaikes.

Ik ben eigenlijk stiekem blij dat ik een zoon heb die nogal lui is aangelegd want dat gaf mij telkens de tijd om op adem te komen. Na 1u37min waren we terug op de startplek. Normaal duurt de tocht heen en terug 2 uur dus netjes toch. Ik moet eerlijk bekennen, ik wilde naderhand oprollen in een bolletje en een winterslaap houden.

Ik was trots op ons allemaal dat het ons gelukt was. Weer iets om aan te duiden.

De kinderen hadden elk een junior ranger boek gekregen en konden een badge verdienen. Daarvoor moesten ze 4 opdrachten in het boek maken en 1 programma van een ranger volgen. Om 19.30u was er een avondwandeling (wandelen oh nee) waar we in de schemer gingen zoeken naar nachtdieren zoals de uil, mountain lion, rendier, muizen etc. Leuke wandeling waarna Tijn en Karlijn de eed moesten afleggen en tot junior ranger werden gedoopt en een badge kregen. Schattig om te zien.

’s Avonds vonden  Marcel en ik het een goed idee om onze trip een dag in te korten en al verder te trekken omdat het weer zou omslaan en we alles hadden gedaan wat we wilden.

Grand Canyon was echt een prachtige ervaring.